[ENG follows]
Dałeś mi to, czego na co dzień nie mam. Poczucie niedosytu i przesytu. Za mało i za dużo naraz. Wszystko dostępne od ręki, tu i teraz, natychmiast. Anonimowość. Godziny przesiedziane samotnie w kawiarniach. Gapienie się przez okno na przechodniów. Ulice wypełnione wszystkimi twarzami i językami świata. Zadbane przestrzenie. Parki, parki, parki. Wschód słońca w Hyde Parku. Continue reading “L.”
[ENG follows]
Ciszy pustynnej nocy właściwie nie da się wyrazić. Leżę przykryta trzema grubymi kocami i obserwuję przesuwający się księżyc i zmieniające położenie gwiazdy na niebie. Wielka Niedźwiedzica pojawia się dopiero około trzeciej nad ranem. Marznący nos jest wyznacznikiem spadającej temperatury i bliskości natury. Podczas nocnego spaceru przy pełni księżyca towarzyszy mi tylko chrzęst piasku pod stopami. Continue reading “Wadi Rum. Cisza / Wadi Rum. Silence”
“[…] stoi wokół nas. I nadziei brak na wiatr.” Wpis z dedykacją dla R. Continue reading “Martwe Morze.. / Dead Sea..”
[ENG follows]
Towarzyszyła mi przez cały czas. W nieodebranych telefonach i pozostawionych bez odpowiedzi wiadomościach. W wietrze, który rozwiewał włosy na Cytadeli. W widoku na białe kamienice przytulone jedna do drugiej. W labiryncie uliczek. W kotach błąkających się po całym mieście. W nieoczekiwanym spokoju, który znalazłam w sobie. Continue reading “Amman. Pustka / Amman. Emptiness”
[ENG follows]
Mimo deszczu w Odessie pokochałam właściwie wszystko.
Stojącą przy schodach wewnątrz kamienicy, w której mieścił się mój hostel, starą, nadgryzioną zębem czasu rzeźbę; taką, jaką zazwyczaj ogląda się w parkach albo na wystawach. Pustą plażę, bo przecież kto normalny chodzi na spacery w deszczu i zimnie w sobotni wczesny poranek. Continue reading “Pozdrowienia z Odessy / Greetings from Odessa”
[ENG follows]
Widok na szczyt Jawornik-Gorgan z polany, na której zdecydowałyśmy, że damy radę, nieświadome, że właśnie podjęłyśmy decyzję o godzinnym podejściu i pięciu godzinach zejścia i przebijania się przez gęsty las w ciemności, ze strachem zaglądającym nam głęboko w oczy.
Zgubienie ulubionej czapki, czego do dziś nie mogę odżałować.
Dotarcie do hotelu „Dziki Miód”, gdzie odwodnione gotowe byłyśmy wziąć pokój za każdą cenę, wdzięczne za to, że wciąż żyjemy i niedowierzające, że to wszystko, co się wydarzyło, wydarzyło się naprawdę. Lekcja pokory przed naturą. Continue reading “Ukraińskie Karpaty. Momenty. / Ukrainian Carpathians. Moments.”
[ENG follows]
Wokół ciebie cisza. Większość dźwięków, które słyszysz, to uderzenia wioseł o taflę wody. Plusk. Wystawiasz twarz do słońca. Mijacie opustoszałe brzegi. Na plaży nudystów dwie nagie osoby leżą zwrócone twarzami do siebie. Continue reading “Kajakami po Dnieprze / Dnipro on kayaks”
[ENG follows]
Niesamowite, że w momencie, kiedy po krótkim i upalnym lecie, przywitał mnie w Kijowie pierwszy chłodny poranek, od razu pomyślałam o pisaniu. O tym, żeby zapamiętać w słowach przemieszany ze spalinami zapach mgły, mimo wciąż jeszcze nieczęstych samochodów o tej porze dnia. O wciągniętej na głowę czapce chroniącej uszy przed zmarznięciem. Continue reading “Niech będzie / Let it be”
